Opowieści z Barnii; Prawdziwe historie. Kontynuacja

Szalona46

- Saorise. Nie przesadzaj. Wszystko się uda. A teraz idźmy spać. - powiedział Nicky ziewając.
Saorise dalej nie wydała się przekonana.
- A jak potknę się o suknię.? - pytała dalej.
Chłopak tylko machnął ręką i poszedł spać...

Lily.

Przytulając ją mocno.
Następnego dnia dziewczyny poszły szybko to kosmetyczki żeby zdążyć dojechać na zamek. Kiedy wróciły chlopaki...

Szalona46

... siedzieli już w garniturach.
- O. Szybcy jesteście. - powiedziała Lily dotykając swoją gładziutką twarz.
- Niee.. To wy jesteście takie wolne. Ledwo zdążyłyście. - odparł Skandar...

Lily.

- Boże! Jeszcze musze się przebrać w strój podróżny! - zapiszczała Saorise i pomknęła na górę razem z dziewczynami. Jedynie Lily została.
- Słuchajcie jedna limuzyna już stoi przed drzwiami więc jedźcie na lotnisko. My się przebierzemy i do was dojedziemy.- wyjaśniła i dołączyła do pozostałych dziewczyn.
- Słuchajcie. Jeszcze nie widziałem żeby Klara tak wyglądała. Nawet wiewiórka Kasia nigdy tak nie wyglądała! - wyznał Jack..

Irethi

Wszystkie dziewczyny spojrzały po sobie mocno zdziwione.
-O kurczę... czyżby Jack w końcu zauważył jaką Klara jest śliczną dziewczyną i co traci uganiając się za tymi wiewiórkami? - szepnęła Irethi do Lily.
Lily tylko zachichotała.

Lily.

- Mysle ze on to zawsze wiedział tylko się nie przyznawał - sprostowała Lily.
- Uwaga! Ja, Klara i Buba chowają suknie, a Lily, Irethi i Dea ubierają Saorise.

Szalona46

- zawołała Szalona i pognała z dziewczynami na górę.
Dziesięć minut później, gdy wychodziły już z domu, zadzwonił telefon Lily.
- Co.? - zakryła telefon ręką i powiedziała: - Skandar dzwoni.
- Aaaa... - westchnęły wszystkie i zaczęły pakować wszystko do drugiej limuzyny...

Klara

Okazało się, że wzięły tak dużo rzeczy, że ledwo zmieściły się w limuzynie. Na lotnisku Nicky spojrzał przerażony na ich bagaże.
- Co wyście tam spakowały? Wszystkie meble z domu? - Zaczął narzekać.
- Zabrałyśmy ze sobą tylko niezbędne minimum - wyjaśniła Lily. - I nie ma tam żadnych mebli.
- Przecież jak to wszystko spakujemy do samolotu, to nie oderwiemy się od ziemi - wtrącił Skandar.

Szalona46

Lily szturchnęła go.
- Nie przesadzaj. Tego wcale nie jest dużo. - powiedziała mu.
- A gdzie wasze walizki.? - zainteresowała się Saorise.
- My, w przeciwieństwie do was mamy tyle rzeczy, że prawie ich nie ma. Wszystko co potrzebne. - odparł Jack.
- Mam nadzieję, że wziąłeś aparat. - powiedziała Szalona do Gregora...

BuBa

-Jasne! - odparł a gdy się obróciła nerwowo rzucil się do swojego bagażu - uff... - westchnął sam do ciebie gdy upewnił się że go ma.
-Uwaga, wszystkich pasażerów lotu numer 127 zapraszamy na odprawę. - uslyszeli z megafonu.

Klara

- Chłopaki, bierzemy bagaże - zarządził Nicky. Pozostali popatrzyli po sobie i trochę zrzedły im miny, ale w końcu zebrali wszystkie torby i walizki i ruszyli biegiem.

Lily.

- Prosimy dzieci o podejście do bocznego okienka po darmowe misie z filmu "Alvin i Wiewiórki" - rozległ się głos z megafonu.
Jack ruszył w kierunku okienka.
- Jack! Nie jesteś dzieckiem!
- Ale ja chce pamiątke! - awanturował się pirat

Szalona46

- Wiewiórki, wiewiórki i wiewiórki. Jack znasz coś lepszego.? I lepiej już chodź bo się naprawdę spóźnimy. - powiedziała Szalona, wzięła swój bagaż i ruszyła w stronę samolotu.
Jack pokazał jej język i odszedł dumnie do okienka po maskotkę.
Nagle z nikąd wyrosła przed nim Klara i wskazała wściekle stronę przeciwną...

Lily.

- Już! Do przejścia! - powiedziała Klara głosem nie znoszącym sprzeciwu.
W samolocie Jack zwiedził wszystkie ubikacje + niepotrzebnie wyciągną maske tlenową. Cały czas pukał w szybe bo sądził że chmury to latające baranki.
- Kury! -wrzasną zaraz po starcie.
- To krowy Jack. - wyjaśnił mu Skandar. (mój brat się tak zrobił, z kurami Laughing

)

Saoirse

Tymczasem wszyscy zajeli swoje miejsca i zapieli pasy. Nicky zwrócił się do Saorise:
-Wzięłaś tabletki?
-Taak...Z 3, tak na wszelki wypadek- odpowiedziała-Podasz mi Cosmopolitan?
Natomiast Ben, który siedział obok Buby już był fioletowy na twarzy, następny pacjent z chorobą lokomocyjną. Shane, który siedział po drugiej stronie przejścia spojrzał na niego i westchnął...